موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف:
الف) عفونتهاي پيچيده پوست و ساختارهاي آن توسط باكتريهاي استافيلوكوكوس اورئوس (ايزوله‌هاي توليد كننده بتا لاكتاماز و ايزوله‌هاي حساس به متي سيلين)، استرپتوكوكوس پيوژن، استرپتوكوكوس آگالاكتيه، استرپتوكوك گروه ويريدانس، انتروكوكوس فكاليس (بجز سويه‌هاي مقاوم به وانكومايسين، سودوموناس آئروژينوزا، اشريشياكلي، پروتئوس ميرابيليس، باكتروئيدس فراژيليس و گونه‌هاي پپتواسترپتوكوكوس).
بزرگسالان و كودكان با وزن بيش از 50 كيلوگرم: mg 500 از راه وريدي هر هشت ساعت استفاده مي‌شود كه در عرض 30- 15 دقيقه انفوزيون مي‌شود.
كودكان سه ماهه و بزرگتر با وزن 50 كيلوگرم يا كمتر: مقدار mg/kg 10 از راه وريدي هر هشت ساعت مصرف مي شود كه يا در عرض 30-15 دقيقه انفوزيون مي‌شود و يا به‌صورت يك جا تزريق وريدي مي‌شود (5 تا 20 ميلي ليتر). حداكثر دوز mg 500 هر هشت ساعت مي‌باشد.
ب) پريتونيت و آپانديسيت پيچيده ناشي از باكتري هاي استرپتوكوك گروه ويريدانس، E.Coli، كلبسيلاپنومونيا، سودوموناس آئروژينوزا، باكتروئيد فراژيليس، باكتروئيدس تتايو تائوميكرون (B.thetaiotaomicron) و سويه‌هاي پپتواسترپتوكوكس.
بزرگسالان و كودكان با وزن بيش از 50 كيلوگرم: مقدار يك گرم از راه وريدي هر هشت ساعت به‌صورت انفوزيون 30 - 15 دقيقه‌اي يا تزريق يك جاي وريدي طي سه تا پنج دقيقه (ml 20-5) استفاده مي‌شود.
كودكان سه ماهه و بزرگتر با وزن 50 كيلوگرم يا كمتر: مقدار mg/kg 20 از راه وريدي هر هشت ساعت طي 30-15 دقيقه انفوزيون و يا طي 3 تا 5 دقيقه به صورت يك جا تزريق وريدي مي‌شود. حداكثر دوز يك گرم وريدي هر هشت ساعت مي‌باشد.
تنظيم دوز: در بزرگسالان با كليرانس كراتينين ml/min 50-26 دوز معمول هر 12 ساعت تجويز مي‌شود در كليرانس كراتينين ml/min 25-10 نصف دوز معمول هر 12 ساعت و در كليرانس كمتر از ml/min 10 نصف دوز معمول هر 24 ساعت تجويز مي‌شود.
پ) مننژيت باكتريايي ناشي از باكتريهاي استرپتوكوكوس پنومونيا، هموفيلوس آنفلوانزا، و نايسريا مننژيتديديس.
بزرگسالان و كودكان با وزن بيش از50 كيلوگرم: 2 گرم وريدي هر هشت ساعت مصرف مي‌شود.
كودكان سه ماهه و بزرگتر با وزن 50 كيلوگرم يا كمتر: مقدار mg/kg 40 وريدي هر هشت ساعت مصرف مي‌شود. حداكثر دوز 2 گرم وريدي هر هشت ساعت مي‌باشد.
تنظيم دوز:
|
< 10 |
10 - 25 |
26 - 50 |
Clcr |
|
500 mg q24hr |
500 mg q12hr |
1g q12hr |
Dose |
در كودكان مبتلا به نارسايي كليوي تجربه‌اي از استفاده اين اين دارو وجود ندارد.
مكانيسم اثر
اثر ضد باكتري: مروپنم سنتز ديواره سلولي باكتري را مهار مي‌كند. اين دارو به ميزان زيادي به ديواره سلولي اكثر باكتري هاي گرم مثبت و گرم منفي نفوذ نموده و خود را به پروتئين‌هاي متصل شونده به پني سيلين‌ها (PBPs) مي‌رساند.
| موارد منع مصرف و احتياط: تداخل دارويي پروبنسيد با ترشح توبولي دارو در كليه رقابت كرده و دفع كليوي آن را كاهش مي‌دهد. |
| عوارض جانبي: ملاحظات اختصاصي اين دارو نبايد براي درمان عفونتهاي ناشي از استافيلوكوك مقاوم به متي سيلين بكار رود. توجه: در بيماراني كه درمان با بتالاكتام گرفته‌اند، واكنشهاي خطري ازدياد حساسيت (آنافيلاكتوئيد) گزارش شده است. بيش از شروع درمان بايد سابقه حساسيت به پني سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها، ديگر بتالاكتام‌ها و ساير آلرژن‌ها مشخص شود. در صورت بروز واكنشهاي آلرژيك، دارو بايد سريعا قطع و درمان شروع شود. تشنج و عوارض CNS ناشي از مروپنم بطور شايع در افراد مبتلا به اختلالات CNS مننژيت باكتريايي و نارسايي كليوي رخ مي‌دهد. در صورت بروز تشنج، درمان با مروپنم بايد قطع شده و يا دوز دارو كاهش يابد. به محلولهاي حاوي مروپنم نبايد داروهاي ديگر اضافه شود. براي تعيين ميزان پايداري محلول آماده شده بايد به اطلاعات كارخانه سازنده مراجعه نمود. دارو ممكن است باعث رشد بيش از حد باكتري هاي مقاوم يا قارچ‌ها شود. بيمار بايد از نظر شواهد عفونت با اين پاتوژن‌ها پايش شود. نكات قابل توصيه به بيمار بيمار بايد درد، التهاب يا التهاب در محل تزريق را گزارش دهد. مصرف در سالمندان با توجه به كاهش عملكرد كليوي دارو بايد با احتياط مصرف شود. در صورت كليرانس كراتينين زير ml/min 50 دوز دارو بايد تعديل شود. مصرف در كودكان: اثر درماني و بي خطري دارو دركودكان زير سه ماه تائيد نشده است. مصرف در شيردهي: ترشح در شير مادر مشخص نيست بايد با احتياط مصرف شود. |
| تداخل دارويي: اثر بر آزمايشهاي تشخيصي ممكن است باعث افزايش سطح AST, ALT، بيلي روبين، آلكالين فسفاتاز، LDH، كراتينين و BUN شود. ممكن است باعث كاهش سطح Hgb و هماتوكريت شود. اين دارو ممكن است باعث افزايش شمارش ائوزينوفيل و RBC در ادرار شود. ممكن است باعث كاهش شمارش WBC و افزايش يا كاهش شمارش پلاكت‌ها aPTT, INR, PT شود. |
| مکانيسم اثر: فارماكوكينتيك جذب: دارو به صورت وريدي تجويز مي‌شود. پخش: به اكثر بافتها و عمده آب بدن (شامل CSF) پخش مي‌شود. تنها 2 درصد دارو به پروتئين‌ها متصل مي‌شود. متابوليسم: به نظر مي‌رسد كه به ميزان ناچيزي متابوليزه مي‌شود. يك متابوليت غير فعال براي دارو شناسائي شده است. دفع: دارو به صورت تغيير نيافته عمدتاً در ادرار ترشح مي‌شود. نيمه عمر حذفي دارو در بزرگسالان با كاركرد نرمال كليه و در كودكان دو ساله و بزرگتر حدودا يك ساعت و در كودكان سه ماهه تا دو ساله حدود 1.5 ساعت است. |
| فارماكوكينتيك: موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو يا ديگر داروهاي اين كلاس و افرادي كه به داروهاي بتالاكتام واكنش آنافيلاكتوئيد نشان داده‌اند. موارد احتياط : سابقه تشنج، اختلال كاركرد كليه. |
| اشكال دارويي: اشكال دارويي: Injection, Powder: 500 mg, 1 g |
| اطلاعات دیگر: طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مشتق كارباپنم. طبقه‌بندي درماني: آنتي بيوتيك. طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B نام‌هاي تجاري: Meronem عوارض جانبي اعصاب مركزي : سردرد - درد. دستگاه گوارش: يبوست - اسهال - تهوع و استفراغ. خون: آنمي. تنفسي: آپنه. پوست: التهاب در محل تزريق، خارش، بثورات پوستي. ساير عوارض: واكنشهاي ازدياد حساسيت - سپسيس - شوك. مسموميت و درمان تظاهرات باليني: شناخته نشده است. درمان: بايد دارو قطع شده و درمان حمايتي شروع شود تا زماني كه دفع كليوي تكميل شود. مروپنم و متابوليت‌هاي آن به ميزان زيادي با همودياليز قابل برداشت است. |
ايونکس Sodium Polystyrene Sulfonate