موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) زيادي فشار خون.
بزرگسالان: ابتدا، مقدار 1 ميلي گرم 3-2 بار در روز مصرف مي شود. اين مقدار به طور تدريجي تا حداكثر mg/day 20 افزايش مي يابد. مقدار معمول نگهدارنده mg/day 15-6 در مقادير منقسم است. در صورت اضافه شدن داروهاي ديگر كاهنده فشار خون يا داروهاي مدر به برنامه درماني، مقدار مصرف پرازوسين به 2-1 ميلي گرم سه بار در روز كاهش مي يابد. سپس، در صورت لزوم به طور تدريجي افزايش مي يابد.
ب) هايپرپلازي خوش خيم پروستات.
بزرگسالان: ابتدا mg 2، دوبار در روز مصرف مي شود. مقدار مورد نياز روزانه mg 9-1 مي باشد.
مكانيسم اثر
اثر كاهنده فشار خون: پرازوسين به طور انتخابي و رقابتي گيرنده‌هاي آلفا ـ آدرنرژيك را مهار كرده و موجب گشاد شدن شريانها و وريدها مي شود و در نتيجه، مقاومت عروق محيطي و فشار خون را كاهش مي دهد.
اثر ضد هايپرتروفي پروستات: اثر مهار گيرنده‌هاي آلفا در عضلات صاف غير عروقي بويژه در پروستات، باعث شل شدن آنها شده و علائم ادراري را در مردان مبتلا به BPH كاهش مي دهد.
| موارد منع مصرف و احتياط: تداخل دارويي مصرف همزمان پرازوسين با داروهاي بلوكر بتا (پروپرانولول ، آتنولول، متوپرولول، …) باعث افزايش خط افت فشار خون وضعيتي در شروع درمان مي شود. پرازوسين اثر كاهنده فشار خون ديورتيك‌ها و ديگر داروهاي ضد فشار خون را تشديد مي كند. وراپاميل ممكن است سطح پلاسمايي پرازوسين و افت فشار ناشي از آن را افزايش دهد. از آنجايي كه پرازوسين تا حد زيادي به پروتئينهاي پلاسما پيوند مي يابد، ممكن است با داروهاي ديگري كه پيوندشان به پروتئين زياد است، تداخل كند. |
| تداخل دارويي: اثر بر آزمايشهاي تشخيصي پرازوسين نتايج آزمونهاي تشخيصي فئوكروموسيتوم را تغيير داده و موجب افزايش غلظت ادراري متابوليت نوراپي نفرين و اسيد وانيليل مندليك مي شود. ممكن است كاهش گذراي تعداد گلبولهاي سفيد و افزايش غلظت سرمي اسيد اوريك و ازت اوره خون (BUN) نيز بروز كند. ممكن است باعث افزايش آنزيم هاي كبدي شود. |
| مکانيسم اثر: فارماكوكينتيك جذب: جذب اين دارو از دستگاه گوارش متغير است ، اثر كاهنده فشار خون طي دو ساعت شروع مي شود و طي 4-2 ساعت به حداكثر مي رسد. براي كامل شدن اثر كاهنده فشار خون، 6-4 هفته زمان لازم است. پخش: در سرتاسر بدن انتشار يافته و تا حد زيادي (حدود 97 درصد) به پروتئين پيوند مي يابد. متابوليسم: به ميزان زيادي در كبد متابوليزه مي شود. دفع: بيش از 90 درصد يك دوز مصرفي از طريق صفرا در مدفوع و باقيمانده آن از راه ادرار دفع مي شود. نيمه عمر پلاسمايي پرازوسين 4-2 ساعت است. اثر كاهنده فشار خون براي كمتر از 24 ساعت باقي مي ماند. |
| فارماكوكينتيك: موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به دارو، مصرف همزمان با داروهاي مهار كننده فسفودي استراز نوع 5 شامل سيلدنافيل (بيش از mg 25)، تادالافيل و واردنافيل. موارد احتياط: بيماران سالخورده، بيماراني كه داروهاي ديگر كاهنده فشار خون مصرف مي كنند، بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليوي. |
| اشكال دارويي: اشكال دارويي: Tablet: 1, 5mg |
| اطلاعات دیگر: طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مهار كننده آلفا ـ آدرنرژيك. طبقه‌بندي درماني: كاهنده فشار خون. طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C ملاحظات اختصاصي علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي داروهاي مهار كننده آلفا ـ آدرنرژيك، رعايت موارد زير نيز توصيه مي شود: سنكوپ بر اثر مصرف نوبت اول (سرگيجه، منگي و سنكوپ) ممكن است طي 1-0.5 ساعت بعد از مصرف مقدار اوليه بروز كند. اگر مقدار مصرف اوليه بيش از 2 ميلي گرم باشد، ممكن است اين عارضه شديد باشد و با كاهش هوشياري همراه شود. اين عارضه گذرا است و ممكن است با مصرف دارو به هنگام خواب كاهش يابد. اين عارضه در بيماريهاي همراه با تب شايع تر است و در صورت كمي سديم خون تشديد مي شود. مقدار مصرف بايد به طور تدريجي افزايش يابد و در صورت بروز سرگيجه، بيمار بايد دراز بكشد يا بنشيند. اثر پرازوسين بر فشار خون دياستوليك بارزتر است. پرازوسين براي درمان اسپاسم عروق ناشي از سندرم رينود به كار رفته است. همچنين، اين دارو همراه با داروهاي مدر و گليكوزيدهاي قلبي براي درمان نارسايي احتقاني قلب، كنترل علائم و نشانه‌هاي فئوكروموسيتوم قبل از جراحي و درمان ايسكمي محيطي ناشي از ارگوتامين تجويز شده است. نكات قابل توصيه به بيمار دارو را طبق دستور پزشك مصرف كنيد. حتي در صورت احساس بهبودي، مصرف دارو را ادامه دهيد. از قطع ناگهاني دارو خودداري كنيد، زيرا زيادي واجهشي و شديد فشار خون ممكن است بروز كند. در صورت بروز كسالت يا هرگونه عوارض جانبي غير عادي به پزشك مراجعه كنيد. از انجام فعاليتهاي خطرناكي كه نياز به هوشياري دارند، تا زمان بروز تحمل نسبت به اثرات تسكين بخش، خواب آلودگي و ساير عوارض CNS دارو ، خودداري كنيد. براي كاهش بروز افت فشار خون در حالت ايستاده ، از تغيير ناگهاني وضعيت خود خودداري نماييد. مصرف تكه‌هاي يخ، شكلات يا آدامس، خشكي دهان را برطرف مي‌كند. قبل از مصرف داروهاي سرماخوردگي بدون نسخه با پزشك تماس بگيريد. مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده ممكن است نسبت به اثرات كاهنده فشار خون اين دارو حساس تر باشند و به دليل تغيير در متابوليسم دارو به مقادير كمتري از اين دارو نياز داشته باشند. مصرف در كودكان: بي ضرري و اثر بخشي مصرف اين دارو در كودكان ثابت نشده است. منافع دارو در مقابل مضرات آن بايد سنجيده شود. مصرف در شيردهي: مقادير كمي از دارو در شير ترشح مي شود. شيردهي در طول مصرف اين دارو توصيه نمي شود. عوارض جانبي اعصاب مركزي: سرگيجه ، سردرد، خواب آلودگي، ضعف، سنكوپ بر اثر مصرف دوز اول، افسردگي، تب، عصبانيت، پارستزي. قلبي ـ عروقي: كمي فشار خون در حالت ايستاده، طپش قلب ، ادم. چشم، دهان: تاري ديد، كونژكتيويت، اپيستاكسي، احتقان بيني. دستگاه گوارش: استفراغ، اسهال، كرامپهاي شكمي، يبوست، تهوع. ادراري ـ تناسلي: نعوظ دردناك و مداوم، ناتواني جنسي، تكرر ادرار. خوني: لكوپني گذرا. اسكلتي ـ عضلاني: درد عضلاني، درد مفاصل. تنفسي: تنگي نفس. پوست: خارش. مسموميت و درمان تظاهرات باليني: كمي فشار خون، خواب آلودگي. درمان: محتويات معده را مي توان با ايجاد استفراغ يا شستشوي معده تخليه و براي كاهش جذب دارو، ذغال فعال تجويز كرد. ساير اقدامات درماني معمولاً جنبه علامتي و حمايتي دارند. پرازوسين قابل دياليز نيست. |
ايونکس Sodium Polystyrene Sulfonate