موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) حالات تونيك - كلونيك (صرع بزرگ) صرع كانوني، صرع ناقص كمپلكس (سايكوموتور).
بزرگسالان و كودكان 8 ساله و بزرگتر: از راه خوراكي، روزهاي اول تا سوم، هر شب mg 125-100، روزهاي چهارم تا ششم mg 125-100، دو بار در روز، روزهاي هفتم تا نهم، mg 125-100 سه بار در روز و در روز دهم مقدار نگهدارنده mg 250 سه بار در روز مصرف مي‌شود. ممكن است تا مقدار g 2 در روز نياز باشد.
كودكان كوچكتر از 8 سال: از راه خوراكي روزهاي اول تا سوم هر شب mg 50، روزهاي چهارم تا ششم، mg 50 دو بار در روز، روزهاي هفتم تا نهم، mg 100 سه بار در روز و در روز دهم مقدار نگهدارنده mg 250 - 125 سه بار در روز مصرف مي‌شود.
ب) لرزش خوش خيم خانوادگي (Benign familial tremor).
بزرگسالان: مقدار mg/day 750 در سه مقدار منقسم مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر
اثر ضد تشنج: پريميدون به عنوان يك داروي مضعف CNS غير اختصاصي به تنهايي يا همراه با ساير داروهاي ضد تشنج براي كنترل حملات تشنجي صرع بزرگ مقاوم و درمان تشنجات كانوني يا سايكوموتور به كار مي‌رود. مكانيسم اثر دارو مشخص نيست. بخشي از فعاليت دارو ممكن است ناشي از فنوباربيتال (متابوليت فعال آن) باشد.
| موارد منع مصرف و احتياط: تداخل دارويي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS، از جمله ضد دردهاي مخدر، موجب افسردگي شديد در بيماراني مي‌شود كه پريميدون مصرف مي‌كنند. كاربامازپين و فني توئين ممكن است اثرات پريميدون را كاهش داده و تبديل آن به فنوباربيتال را افزايش دهند. براي جلوگيري از بروز مسموميت، غلظت سرمي دارو پيگيري گردد. استازولاميد ممكن است باعث كاهش سطح پريميدون شود. پريميدون ممكن است باعث كاهش اثر ضد بارداري‌هاي هورموني شود. پريميدون ممكن است باعث كاهش اثر متوپرولول و پروپرانولول شود و افزايش دوز بتابلوكر ممكن است ضروري باشد. |
| تداخل دارويي: اثر بر آزمايشهاي تشخيصي پريميدون ممكن است موجب بروز اختلال در نتايج آزمونهاي عملكرد كبدي شود (افزايش يا كاهش). ممكن است باعث كاهش Hgb و هماتوكريت و شمارش پلاكتي شود. عوارض جانبي اعصاب مركزي: خواب آلودگي، آتاكسي، اختلالات هيجاني، سرگيجه حقيقي، تحريك پذيري مفرط، خستگي، پارانويا. پوست: بثورات شبه سرخك. چشم: دوبيني، نيستاگموس. دستگاه گوارش: بي اشتهايي، تهوع، استفراغ. ادراري - تناسلي: ناتواني جنسي، پر ادراري. خون: آنمي مگالوبلاستيك، ترومبوسيتوپني. توجه: در صورت بروز علائم حساسيت مفرط يا اختلال عملكرد كبدي، بايد مصرف دارو قطع شود. مسموميت و درمان تظاهرات باليني: نشانه‌ها مانند مسموميت با باربيتوراتها است و عبارت‌اند از ضعف تنفسي و CNS، از بين رفتن رفلکس‌ها، كاهش ترشح ادرار، تاكيكاردي، افت فشار خون، كاهش حرارت بدن، اغما (شوك ممكن است بروز كند). درمان: حمايتي است. در بيماران هوشيار داراي رفلکس حلقي سالم، با شربت ايپكا بيمار وادار به استفراغ شده و به دنبال آن طي 30 دقيقه مقادير مكرر ذغال فعال تجويز مي‌شود. در صورت عدم امكان القاي استفراغ، بايد معده را شستشو داد. قليايي كردن ادرار و ديورز شديد ممكن است دفع دارو را تسريع كند. همودياليز ممكن است ضروري باشد. علائم حياتي و تعادل آب و الكتروليت بيمار پيگيري شود. |
| مکانيسم اثر: فارماكوكينتيك جذب: از مجراي گوش به راحتي جذب مي‌شود. اوج غلظت سرمي دارو طي سه ساعت حاصل مي‌گردد. فنوباربيتال بعد از چند روز درمان مداوم در پلاسما ظاهر مي‌شود. در اغلب بررسي هاي آزمايشگاهي فنوباربيتال و پريميدون هر دو در پلاسما شناسايي مي‌شوند. غلظت درماني پريميدون mcg/ml 12-5 و فنوباربيتال mcg/ml 30-10 است. پخش: به طور گسترده در سر تا سر بدن انتشار مي‌يابد. متابوليسم: در كبد به طور آهسته به فنيل اتيل مالوناميد (PEMA) و فنوباربيتال متابوليزه مي‌شود. PEMA متابوليت اصلي است. دفع: از طريق ادرار دفع مي‌شود. مقادير زيادي از دارو در شير ترشح مي‌شود. نيمه عمر دارو 15-5 ساعت است. |
| فارماكوكينتيك: موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به باربيتوراتها، بارداري (خطر ضعف تنفسي و نقص انعقادي در نوزاد وجود دارد) بيماري شديد تنفسي يا آسم مداوم (Status Asthmaticus) (به علت اثرات مضعف تنفسي) ، پورفيري (خطر بروز اثرات جانبي هماتولوژيك وجود دارد)، عيب مشهود كار كبد (به علت خطر افزايش آسيب كبدي). موارد احتياط: مصرف همزمان با الكل و يا ساير داروهاي مضعف CNS. |
| اشكال دارويي: اشكال دارويي: Tablet: 250mg Suspension: 125, 250 mg/5ml |
| اطلاعات دیگر: طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آنالوگ باربيتورات. طبقه‌بندي درماني: ضد تشنج. طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده D نام‌هاي تجاري: Apo - Primidone, Liskantin ملاحظات اختصاصي علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي باربيتوراتها، رعايت موارد زير نيز توصيه مي‌شود: 1 - شمارش كامل سلولهاي خوني و آزمونهاي عملكرد كبد هر شش ماه انجام شود. 2 - قطع ناگهاني مصرف پريميدون ممكن است موجب بروز صرع مداوم شود. مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد. 3 - باربيتوراتها انجام فعاليتهاي نيازمند هوشياري، مانند رانندگي، را مختل مي‌سازند. نكات قابل توصيه به بيمار 1 - دارو را طبق دستور مصرف كنيد. 2 - از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل و تسكين بخشهاي ديگر خودداري كنيد، زيرا ممكن است موجب بروز ضعف اضافي CNS شود. 3 - در صورت بروز علائم و نشانه‌هاي عوارض جانبي، به پزشك اطلاع دهيد. 4 - قطع مصرف دارو يا تغيير مقدار آن بايد با دستور پزشك انجام شود. 5 - باربيتوراتها ممكن است داروهاي خوراكي جلوگيري كننده از بارداري را بي اثر سازند. بنابراين، از روش ديگر جلوگيري از بارداري استفاده كنيد. 6 - كارت شناسايي پزشكي كه نشانگر بيماري صرع و نام داروهاي مصرفي شماست، به همراه داشته باشيد. مصرف در سالمندان: مقدار مصرف در بيماران سالخورده بايد كاهش يابد. اين بيماران مبتلا به كاهش عملكرد كليه هستند. مصرف در كودكان: پريميدون ممكن است موجب تحريك پذيري مفرط كودكان كوچكتر از 6 سال شود. مصرف در شيردهي: مقادير قابل توجهي از پريميدون در شير ترشح مي‌شود. شيردهي در دوران مصرف دارو توصيه نمي‌شود. |
ايونکس Sodium Polystyrene Sulfonate